Eerste verslag UNTSO
Blijf op de hoogte en volg Gillis
24 Mei 2014 | Israel, Tiberias
Hier volgt dan het eerste verslag geschreven tijdens mijn uitzending Voor UNTSO, United Nations Truce Supervision Organisation. UNTSO heeft als taak om de wapenstilstanden in het Midden-Oosten, waar veel landen Israël niet erkennen en al jaren formeel met dat land in oorlog zijn, te handhaven. Op internet zijn alle bijzonderheden eenvoudig te vinden. Op dit moment wordt UNTSO voornamelijk ingezet op de grens van Israël met Syrië en Libanon. Met Egypte en Jordanië heeft Israël een vredesverdrag gesloten.
Bij aankomst op vrijdag 9 mei op vliegveld Ben Gurion te Tel Aviv werden we welkom geheten door de trainingsofficier vanuit Jeruzalem. Alex, een Vlaming, begroette ons en had vervoer naar Jeruzalem. Daar werden we in een hotel ondergebracht. Nu hadden we de zaterdag en zondag voor onszelf. Plan was eerst om op zaterdag te vliegen, maar dat is de Sabbat, en dan is ontvangst in hotels, zeker in Jeruzalem, niet zo handig.
Op maandag begon onze eerste training, vooral administratie. Aangezien de VN een grote organisatie is, is er ook enige bureaucratie! Daarnaast enkele lessen inzake veiligheid, cultuur, taal, maar ook EHBO en dergelijke. Onze klas bestond uit drie Nederlanders, vier Nepalezen, twee Noren, een Zwitser, een Deen, een Nieuw Zeelander en een Chinees. Dus meteen bijzonder internationaal.
Op donderdag was de laatste les en in de middag werden we door de trainingsofficier vanuit Tiberias opgehaald . Met busjes zijn we daarna afgereisd. Deze trainingsofficier is van Observer Group Golan (OGG).
Bij aankomst in Tiberias voorstellen aan de aanwezige staf en nieuwe collega’s. Daarna werden we in huizen ondergebracht. Ik was samen met mijn Nederlandse collega’s. Vervolgens een opwerkprogramma dat het weekend doorliep tot en met dinsdag. Op maandag werd de groep min of meer gesplitst. Dit was al van te voren zo gepland. Ik was ingedeeld in Observer Group Golan – Damascus (OGG-D). Een ander deel was ingedeeld in Observer Group – Tiberias (OGG-T) met het operationeel centrum Tiberias. Vanwege de opstand in Syrië is het operationeel centrum van OGG-D niet in Damascus ondergebracht, maar op Camp Faouar (CF) in Syrië. Dit is ook de reden dat de twee groepen de eerste training gezamenlijk doen.
Op zondag brengt het trainingsprogramma een bezoek aan een aantal Observatie Posten (OP’s) aan de westelijke zijde van de Area of Seperation (AOS). Dit is de bestandslijn tussen de bezette Golan door Israël en Syrië. Bijzonder interessant. Op maandag en dinsdag is er een bezoek aan de oostelijk zijde van AOS door de deelnemers van OGG-D, waaronder dus ikzelf. Dit betekent op maandag rijden naar Camp Ziouani (CZ) op de Golan, daar overstappen in gepantserde voortuigen en dan de grens over. Deze grens wordt alleen gebruikt door VN personeel en in enkele gevallen door bijzonder personen of groepen. Want zodra er anderen de grens zouden passeren, dan zou dit betekenen dat Syrië Israël erkent!
Dus bij de grensovergang iedereen de auto uit, melden bij de Israëlische grenswacht, namen en nummers noteren. Dan de auto in, vervolgens een VN post, waar wederom de nummers worden genoteerd, maar dan blijven we zitten. Dan naar de Syrische grenspost, wederom de auto uit, namen en nummers noteren en de inhoud van de auto checken. Heikel punt, geen enkel product of artikel mag Hebreeuws schrift hebben, want dan wordt de toegang geweigerd. Al deze transporten zijn de vorige dag aangevraagd bij de diverse autoriteiten.
En dan rijden we Syrië binnen. Een andere wereld, maar ook hier wonen mensen in huizen, spelen kinderen op straat en gaan naar school. Verschil is wel dat er veel check points zijn, meestal Syrian Arab Armed Forces (SAAF), maar soms ook Anti Government Armed Elements (AGAE). We komen aan op Camp Faouar (CF). Een groot VN kamp dat wordt door bewaakt door een groot detachement militairen vanuit Fiji, Ierland en Nepal. Zij verzorgen onder andere ook de transporten vanaf en naar de grens. Op dit kamp is onder andere ook het operationele centrum van OGG-D, mijn groep dus. Zoals reeds eerder genoemd is dit, vanwege de opstand in Syrie niet in Damascus. Daarnaast nog vele andere zaken die hier gelegerd zijn. Denk aan een EOD team, Militaire Politie, een hospitaal en belangrijk: de keuken. Deze heeft vier afdelingen, uit Ierland, Fiji, Filipijnen en India. Dus keus genoeg. Maar belangrijker, op dinsdag een bezoek aan de OP’s (observatie posten)in Syrië. E n ik zie mijn toekomstige werkplek, OP72. Goed om ook de andere OP’s te zien, want het komende half jaar zal ik werken in OP72.
Dan is woensdag een dag vrij. Wat administratie regelen, boodschappen doen. Tevens de verhuurder van onze volgende woning gesproken en een huurcontract overeengekomen. Dit huis zullen we in iedere geval met twee man, Wander en ikzelf en een Belgische vrouw, delen. Mogelijk komen we nog twee Nederlanders bij. Dit is ook in Tiberias en bijna naast onze huidige woning.
Op maandagochtend 19 mei ontving ik het bericht via Louis dat oma is overleden, ik ben erg verdrietig. Net voor vertrek nog bij haar geweest en met haar gesproken. In het begin wist ze niet wie ik was, maar later gelukkig wel. Het was erg fijn om haar nog te kunnen spreken en zien. Ik wist dat dit waarschijnlijk de laatste keer zou zijn. Ik heb een stuk geschreven dat Louis tijdens de dienst voorafgaand aan de begrafenis kan voorlezen.
Tot zover. Tot snel weer met meer zaken omtrent het leven en werken op een OP.
Bij aankomst op vrijdag 9 mei op vliegveld Ben Gurion te Tel Aviv werden we welkom geheten door de trainingsofficier vanuit Jeruzalem. Alex, een Vlaming, begroette ons en had vervoer naar Jeruzalem. Daar werden we in een hotel ondergebracht. Nu hadden we de zaterdag en zondag voor onszelf. Plan was eerst om op zaterdag te vliegen, maar dat is de Sabbat, en dan is ontvangst in hotels, zeker in Jeruzalem, niet zo handig.
Op maandag begon onze eerste training, vooral administratie. Aangezien de VN een grote organisatie is, is er ook enige bureaucratie! Daarnaast enkele lessen inzake veiligheid, cultuur, taal, maar ook EHBO en dergelijke. Onze klas bestond uit drie Nederlanders, vier Nepalezen, twee Noren, een Zwitser, een Deen, een Nieuw Zeelander en een Chinees. Dus meteen bijzonder internationaal.
Op donderdag was de laatste les en in de middag werden we door de trainingsofficier vanuit Tiberias opgehaald . Met busjes zijn we daarna afgereisd. Deze trainingsofficier is van Observer Group Golan (OGG).
Bij aankomst in Tiberias voorstellen aan de aanwezige staf en nieuwe collega’s. Daarna werden we in huizen ondergebracht. Ik was samen met mijn Nederlandse collega’s. Vervolgens een opwerkprogramma dat het weekend doorliep tot en met dinsdag. Op maandag werd de groep min of meer gesplitst. Dit was al van te voren zo gepland. Ik was ingedeeld in Observer Group Golan – Damascus (OGG-D). Een ander deel was ingedeeld in Observer Group – Tiberias (OGG-T) met het operationeel centrum Tiberias. Vanwege de opstand in Syrië is het operationeel centrum van OGG-D niet in Damascus ondergebracht, maar op Camp Faouar (CF) in Syrië. Dit is ook de reden dat de twee groepen de eerste training gezamenlijk doen.
Op zondag brengt het trainingsprogramma een bezoek aan een aantal Observatie Posten (OP’s) aan de westelijke zijde van de Area of Seperation (AOS). Dit is de bestandslijn tussen de bezette Golan door Israël en Syrië. Bijzonder interessant. Op maandag en dinsdag is er een bezoek aan de oostelijk zijde van AOS door de deelnemers van OGG-D, waaronder dus ikzelf. Dit betekent op maandag rijden naar Camp Ziouani (CZ) op de Golan, daar overstappen in gepantserde voortuigen en dan de grens over. Deze grens wordt alleen gebruikt door VN personeel en in enkele gevallen door bijzonder personen of groepen. Want zodra er anderen de grens zouden passeren, dan zou dit betekenen dat Syrië Israël erkent!
Dus bij de grensovergang iedereen de auto uit, melden bij de Israëlische grenswacht, namen en nummers noteren. Dan de auto in, vervolgens een VN post, waar wederom de nummers worden genoteerd, maar dan blijven we zitten. Dan naar de Syrische grenspost, wederom de auto uit, namen en nummers noteren en de inhoud van de auto checken. Heikel punt, geen enkel product of artikel mag Hebreeuws schrift hebben, want dan wordt de toegang geweigerd. Al deze transporten zijn de vorige dag aangevraagd bij de diverse autoriteiten.
En dan rijden we Syrië binnen. Een andere wereld, maar ook hier wonen mensen in huizen, spelen kinderen op straat en gaan naar school. Verschil is wel dat er veel check points zijn, meestal Syrian Arab Armed Forces (SAAF), maar soms ook Anti Government Armed Elements (AGAE). We komen aan op Camp Faouar (CF). Een groot VN kamp dat wordt door bewaakt door een groot detachement militairen vanuit Fiji, Ierland en Nepal. Zij verzorgen onder andere ook de transporten vanaf en naar de grens. Op dit kamp is onder andere ook het operationele centrum van OGG-D, mijn groep dus. Zoals reeds eerder genoemd is dit, vanwege de opstand in Syrie niet in Damascus. Daarnaast nog vele andere zaken die hier gelegerd zijn. Denk aan een EOD team, Militaire Politie, een hospitaal en belangrijk: de keuken. Deze heeft vier afdelingen, uit Ierland, Fiji, Filipijnen en India. Dus keus genoeg. Maar belangrijker, op dinsdag een bezoek aan de OP’s (observatie posten)in Syrië. E n ik zie mijn toekomstige werkplek, OP72. Goed om ook de andere OP’s te zien, want het komende half jaar zal ik werken in OP72.
Dan is woensdag een dag vrij. Wat administratie regelen, boodschappen doen. Tevens de verhuurder van onze volgende woning gesproken en een huurcontract overeengekomen. Dit huis zullen we in iedere geval met twee man, Wander en ikzelf en een Belgische vrouw, delen. Mogelijk komen we nog twee Nederlanders bij. Dit is ook in Tiberias en bijna naast onze huidige woning.
Op maandagochtend 19 mei ontving ik het bericht via Louis dat oma is overleden, ik ben erg verdrietig. Net voor vertrek nog bij haar geweest en met haar gesproken. In het begin wist ze niet wie ik was, maar later gelukkig wel. Het was erg fijn om haar nog te kunnen spreken en zien. Ik wist dat dit waarschijnlijk de laatste keer zou zijn. Ik heb een stuk geschreven dat Louis tijdens de dienst voorafgaand aan de begrafenis kan voorlezen.
Tot zover. Tot snel weer met meer zaken omtrent het leven en werken op een OP.
-
24 Mei 2014 - 15:24
Marijke Genuit:
Van harte gecondoleerd met het verlies van je oma, Gillis. Wat naar om dan zo ver weg te zijn. Ik kan me voorstellen dat je blij bent dat je nog bij haar bent geweest. Veel sterkte, ook met je missie daar! -
24 Mei 2014 - 15:27
Lia Wijs:
Wat leuk om je verslag te lezen,je weet ik ben een fan.
Wat naar dat je oma is overleden ,maar je heb wel heel lang een oma gehad dat is ook goed om daar aan terug te denken.
Gillis pas goed op je zelf en tot de volgende waar ben je nu.
Groetjes van ons -
24 Mei 2014 - 15:43
Marcel Jansen:
Hey Gillis,
Mooi te lezen, dat jullie prima zijn opgevangen! Zo te lezen heb je gelijk al genoeg indrukken opgedaan.
Succes in je nieuwe onderkomen en groet aan allen.
Verder wil ik jou en Louis condoleren met jullie oma........sterkte!
Groetjes Marcel en Ingrid -
24 Mei 2014 - 16:31
Rob Van Schooten:
Dag Gillis, op jouw leeftijd nog een oma hebben is bijzonder. Toch raakt het je als zij aan haar laatste reis is begonnen. Heel goed dat je kort voor vertrek haar nog hebt opgezocht. Ik wens je sterkte en reis met je mee in gedachten. Waar jij mee bezig bent moet toch geestverruimend zijn! Zorg goed voor jezelf. Kus van Rob en Margreet -
24 Mei 2014 - 18:23
Arno Jakobs:
Hoi Gillis
Goed te lezen dat alles voorspoedig gegaan is, maar wel naar voor je dat je oma is overleden. Ook namens Ali gecondoleerd met dit verlies. Uit ervaring weet ik dat het heel vreemd is als je zo ver weg zit en je verliest ern dierbare.
Doe voorzichtig daar in den vreemde en ik wacht met smart op hetvolgende verslag
Kus van ons beiden -
24 Mei 2014 - 19:45
Harry Lijzenga:
Hallo Gillis,
Gecondoleerd met je oma en begrijpelijk dat het gemis er is als je op zo'n afstand van Nederland zit. Wel interessant om je verslag(en) komende periode te lezen. Het is en blijft een interessant land waar je nu bent. Ik heb zelf het genoegen gehad een jaar in het Noorden te vertoeven (in de buurt van Naharya, 1993). Wellicht hebt je de mogelijkheid om wat foto's te laten zien?
Het gaat je goed!
Mvg,
Harry -
24 Mei 2014 - 22:33
Ronald:
Hoi Gilles ,
Vandaag Oma ten grave gedragen, samen met Ome klaas,Oom alle, Michiel, Koen ,Klaasjan en ondergetekende, mooie dienst , Tanja heeft het levensverhaal van Oma sieni verteld,
En jouw mannetje heeft je brief voorgelezen ....was Mooi.
Ik moest inwendig wel lachen over de twee druppels zoutzuur in een glas water,
Dat was een bekende routine van haar aan tafel.
In de dienst werd de eigenschap van oma : om een ieder in zijn waarde te laten en niet te oordelen/ veroordelen. Neem iemand zoals hij of zij is en respekteer een ander.
Centraal gezet .
En was voor mij een mooie dienst.
Heb je verhaal gelezen , be care
Groet, Ronald
-
25 Mei 2014 - 09:54
Rob Craenen.:
Hallo Gillis,
Dank voor je verslag, erg duidelijk.
Blijf je volgen.
Gecondoleerd met het verlies van je Oma, gelukkig heb je goeie herinneringen aan haar.....
Groet en succes, ook namens de zondag-koffie-club.
Rob. -
25 Mei 2014 - 13:06
Tanja:
Lieve Gillis,
Dank voor je verslag. Vind het fijn dat ik daardoor een beetje weet wat je doet.
Fijn dat we elkaar af en toe met FaceTime kunnen spreken.
Ronald heeft al een verslagje van Oma's begrafenis gedaan en daar sluit ik me helemaal bij aan.
Heb je de toespraak van mij en het gedichtje van Carolien toegezonden, alsook de liturgie.
Die kun je dan op je gemak eens doorlezen.
Je was er in persoon niet bij, maar voor ons allen door wat je Louis liet voorlezen wel.
Lieverd, pas goed op jezelf en weet dat ik aan je denk.
Dikke knuf,
Tanja. -
25 Mei 2014 - 17:22
Henk Meijer:
Gillis ik lees net dat je Oma is overleden ik hoop op die leeftijd zacht is heen gegaan Gecondoleerd met het verlies.
Was leuk weer van alles te lezen wat je gang en wandel op je missie is stel zoiets altijd erg op prijs.
Een groet uit Benidorm Henk -
25 Mei 2014 - 21:14
Peter En Anita:
Heel naar bericht van je oma. Fijn dat je haar
Nog hebt kunnen spreken voor je weg
Ging. Hoop dat alles op deze reis verder
Goed met je gaat. Geniet van je laatste reis.
Dikke knuffel Peter en Anita en n. Poot van Guus, -
25 Mei 2014 - 22:37
Karen Joachim :
Dag Gillis,
Dank voor verslag. En goed voor mijn beeldvorming, naast gewone media.
Droevig dat je niet bij begrafenis kon zijn, mooi van Louis. Liefs Karen en Ada.
-
27 Mei 2014 - 10:49
Nico Verkammen:
Hallo Gilles,
Als eerste gecondoleerd met het verlies van je Oma.
Goed verslag Gilles, je kunt het ook niet laten alweer de woestijn in net als een paar jaar terug naar Afghanistan, je bent in elk geval beter voor bereid dan toen.
Ik zal je verslagen gaan volgen.
Groeten Nico -
27 Mei 2014 - 19:52
Jan:
mooi verslag ... sorry voor het late lezen
maar uiteindelijk wel even de tijd voor genomen:)
gecondoleerd met je oma en gelukkig heb je haar nog wel kunnen zien
Op naar het volgende verslag
x , riqie , deaq en jan -
29 Mei 2014 - 22:48
Dick Van Baren:
Dag Gillis,
Allereerst gecondoleerd met het verlies van je oma.
Dat je op zo'n moment niet in Nederland kunt zijn maakt het extra verdrietig.
Het moet echter goed voelen dat je middels een door Louis voorgelezen stuk van jouw hand er toch nog enigszins bij kon zijn.
Je verslag hebben we met belangstelling gelezen.
Mooi toch om ook weer zo'n ervaring als deze op te kunnen doen?
Hou ons op de hoogte.
Take care!
Kus,
Dick & Elly -
30 Mei 2014 - 18:40
Silla:
Hey Gillis,
Leuk om jouw reisverslag te mogen lezen!
Jij hebt heel wat meegemaakt sinds we elkaar voor het laatst spraken.
Jouw eerste weken daar moeten heel intensief zijn geweest: kennismaken
met zoveel verschillende mensen en plaatsen, en dan de behoedzaamheid
waarmee je te maken krijgt....Na nog maar een korte tijd weg is jouw oma
ook nog overleden - gecondoleerd Gillis met dit verlies. En petje af voor jouw
betrokken inzet voor de vrede. Tot mails,
Silla
-
12 Juli 2014 - 07:35
Aad:
Goed om dit te lezen Gillis, eerlijk gezegd leer ik hier ook wat van want ik heb werkelijk geen idee hoe e.e.a. er daar aan toe gaat. Bijv. hoe het er aan toe gaat bij de grenspost, best wel heftig.
Wens je succes daar en zo te zien heb je een toffe onderbreking gehad met Louis, zag het voorbij komen via FB.
Lees graag een volgend verslag, best interessant namelijk.
Beetje laat maar nog gecondoleerd met je oma, dit had ik al gehoord van Louis.
Ga je volgen, groet liefs van ons uit Amsterdam, Aad en Marjan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
