Tweede verslag

Het heeft even geduurd, maar hier is dan het tweede verslag. De vorige keer gestopt bij het “op post gaan”. Naar de observatiepost (OP). In mijn geval is dat OP72. Er zijn uiteraard meer observatieposten (OP’s). Een OP is bemenst door drie of vier personen. Pas sinds de laatste drieënhalf jaar is de bezetting minimaal drie personen, dit vanwege de burgeroorlog. Het observatieplatform is 24 uur per dag bezet.

Nu volgt een wat technisch verhaal, maar maakt wel veel duidelijk over mijn werkgebied.
In het verdrag dat is gesloten in 1974 tussen Syrië en Israël is er sprake van een Area Of Separation (AOS), een gebied ter afscheiding van beide landen zogezegd. Dit is een strook land tussen beide naties met een breedte van 200 meter tot maximaal 10 kilometer. De strook begint in het noorden op de grens met Libanon en loopt over een afstand van circa 75 km naar het zuiden tot aan de grens met Jordanië. Aan de westzijde de bezette Golan vlakte door Israël en aan de oostzijde is Syrië. De AOS valt onder het dagelijks bestuur van Syrië, dit wil zeggen dat er Syriërs wonen. Het is een gedemilitariseerde zone. Buiten deze zone zijn er nog een aantal zones waar wel zaken zijn toegestaan, mar dan met mate zogezegd, dus wel militairen en een paar tanks en wat ander geschut. Ik zal je de aantallen besparen. Zoals al genoemd, aan de westzijde van de AOS is de bezette Golan door Israël. Dit gebied valt dus onder Israëlisch bestuur. En circa 25 km verder westwaarts is Israël, zoals de grens is bepaald in 1947. Ongeveer evenwijdig aan de westgrens van de AOS, maar wel buiten deze AOS heeft Israël een groot hek gebouwd, het zogenaamde “Technical Fence”. Met camera’s en sensoren. Dus niet te passeren voor gewone burgers, maar ook niet door militairen. Wordt streng bewaakt. Kijk eens in een atlas of op google maps of zoiets, dan zie je dat deze AOS is aangegeven met de actuele grenzen. Mogelijk dat binnen de AOS geen wegen worden getoond, omdat het een betwist gebied is, net als de bezette Golan door Israël.

Ik hoop dat jullie er nog zijn…… Nog een paar feiten meer. Zoals gezegd zijn er 11 OP’s. Zes aan de Israëlische zijde en vijf aan de Syrische zijde. Aan de Israëlische zijde zijn er drie OP’s die aan de oostelijke kant van het genoemde Technical Fence (TF) staan. Dit betekent dat wanneer VN personeel van of naar de OP moet, er iemand van het Israëlische leger (Israeli Defence Force, IDF) moet komen om het hek open te maken. En ondanks dat de VN conform het verdrag “vrijheid van beweging” heeft, gaat het hek maar twee keer per dag open. En VN personeel is het niet toegestaan om via Syrië te reizen naar deze OP’s, omdat vanuit Syrië gezien er geen grens is met het niet bestaande Israël!
Aan de Syrische zijde zijn er vijf OP’s. Echter inmiddels is dit aantal terug gebracht tot twee, en wel OP72, waar ik op werk en OP71 verder naar het noorden. Hoe zit dat? In maart 2013 zijn de opstandelingen (Anti Government Armed Elements, AGAE) aan een opmars begonnen. Daarbij waren sommige groepen nogal vijandig, ook tegen de VN. Vandaar dat OP57 en OP58 zijn geëvacueerd. In de afgelopen maand is er geleidelijke opbouw van troepen geweest. Ook rondom OP56 is dit gedaan, deze OP is ongeveer 6 km zuid van ons. Op slechts 100 meter afstand begon SAAF met de aanleg van een gevechtspositie. VN personeel en eigendommen zijn geen doelwit en ook geen partij in de oorlog. Echter de opstandelingen en het Syrische leger vechten wel en dus kan de OP onder vuur komen te liggen. Inmiddels zitten er nog wel gewapende VN militairen, maar is de OP ook al een aantal keren geraakt. Hoe dit verder gaat is nog niet duidelijk.
Voorlopig is OP72 nog veilig. Vanaf deze OP kan je de gevechten horen en ’s nachts ook zien, het is op slechts 5 – 10 km afstand. Maar rondom deze OP is SAAF (Syrian Arab Armed Forces, Surische leger) nog vrij sterk aanwezig.

Het leven op een OP. We zijn op de OP voor een week, of soms ook twee weken. We komen er dan niet af, we doen ons werk binnen de hekken. Observeren vanaf het platform dat uitkijkt over de omgeving. De Golan hoogvlakte ligt op circa 1000 meter boven zeeniveau. Op de hoogvlakte zijn nog een aantal heuvels met een hoogte van 20 – 100 meter. Onze OP bevindt zich op Tall Kurum Al Khan, 1023 meter boven zeeniveau. En we kijken onder andere op de dorpen Khan Arnabah en Al Baath. Daarnaast zijn er een groot aantal Syrische legerposities in he landschap. Onze OP bevindt zich ook binnen de AOS, maar aangezien deze onder Syrisch bestuur valt, is er geen hek. Wel is de “grens” aangegeven door tonnen welke rood en wit geschilderd zijn en staan op een grote paal. Voor ons van belang om deze allemaal te kennen, aangezien ze aangeven waar wel en geen militairen en materieel mag zijn of bewegen.

Zoals iedereen weet is er een burgeroorlog gaande in Syrië. Ook rondom onze OP is niet alles onder controle van SAAF. Ten westen van ons is een groot gebied in handen van AGAE. Maar al de verschillende strijdgroepen in Syrië zijn niet gelijk en vallen niet onder één bestuur of leiding. De groep AGAE bij onze OP in de buurt hebben een soort overeenkomst SAAF (Syrische leger), dat ze elkaar “met rust laten”. Voorlopig dan wel! Maar er wordt wel zo af en toe gevuurd oor SAAF richting dit gebied. En aangezien dit een overtreding van het verdrag is, wordt dit door ons gerapporteerd. Evenals militair materieel dan wel in de AOS aanwezig is. Lastige hierbij is dat gebruik van wapens en materieel door de AGAE door ons niet wordt gerapporteerd, aangezien de AGAE geen partij in het verdrag van1974 is! Uiteraard wordt er wel een melding gemaakt.

Het komt voor dat bij de burgeroorlog soms munitie op de bezette Golan door Israël terecht komt. In dit geval zal Israël meestal niet aarzelen om de te reageren en een vergelding uit te voeren. Echter zullen er altijd SAAF posities worden geraakt, omdat Syrië volgens Israël verantwoordelijk is voor wat de AGAE uit voeren in Syrië, zij vertegenwoordigen nog steeds de Syrische regering.
Aan de andere kant is het al een aantal malen voorgekomen dat gewonde AGAE strijders via het eerder genoemde TF (Technical Fence) naar Israël zijn getransporteerd om daar te worden verzorgd. Nadat ze zijn verzorgd en weer geheeld, worden deze mannen weer via het TF naar Syrië vervoerd!

Verder op de OP is er uiteraard de dagelijkse gang van zaken. Schoonmaken, om de beurt eten koken en uiteraard het observatieplatform bezetten. En koken is met wat er voor handen is en gekocht op de zondag tijdens OP shopping. En er is geen AH of DIRK! Maar we worden vindingrijk en het leuke is dat je iedere keer weer anders eet en kookt. Daarnaast is er ook tijd om te sporten, we hebben een fiets en er zijn wat gewichten en een oefenbank aanwezig.

Tot zover weer een verslag vanuit Syrië. Volgende keer wat meer over het leven in Tiberias en ook de vakantie die ik met Louis heb gehad in Israël.