vrijdag 27 januari 2006

In mijn dagelijks werk ga ik personen en instanties af om deze te spreken. We zijn op zoek naar infromatie uit de smaneleving van Afghanistan. Dit kan op allerlei gebied zijn.

Wel even wennen hoor dit soort werk. Maar wel inrterressant. Bijvoorbeeld bij een UN instantie geweest. Toch bijzonder om daar mensen te spreken. En het geeft weer een andere kijk op de wereld om je heen.

Deze week ook weer een schrijnend voorbeeld van armoede. Wij zijn naar een schietbaan geweest om te oefenen. Onder aan de bergen naast het vliegveld. Na het schieten blijven de hulzen achter. Het is open terrein en dus toeschouwers. Een beetje voor ons en het schieten. Maar daarna om de hulzen te rapen. En dat gaat als een zwerm over het terrein heen zodra wij stopten met oefenen. Geeft toch aan dat alles dat maar enige waarde heeft, gebruikt kan worden.

In de omgeving van de stad liggen ook de overblijfselen van de oorlog. Tanks waar alles vanaf en uit is. Alleen het casco is er nog. Vanmorgen zagen we een man met snijbrander aan het werk om zelfs het casco te slopen.

Hier op het kamp bij de Britten is het goed leven. Britten zijn dit gewend, soepel georganiseerd. Korte briefingen met uitleg over de stand van zaken en altijd humor erin. Daarnaast ie er een groot detachement Zweden, een groep Esten en nog wat andere verdwaalden zoals ik en mijn collega. Deze week is er een Nerderlander bijgekomen. Een luchtmacht Majoor (zelfde rang als ik) Hij bewaakt en regelt de militaire en burger vluchten voor dit vliegveld. En het vliegveld is alleen een grote landingsbaan, een taxibaan, verkeerstoren en dat is het. In de toren alleen een radio voor verbinding met de vliegtuigen. Geen radar, geen verlichting. Maar het werkt. Maar met slecht weer of mist, geen vluchten.

Iedere dag een nieuwe uitdaging. Prettige collega om mee te werken en goede chauffeurs. En zoals gezegd de verzorging is goed.

Het weer is redelijk. Vorst, zon, sneeuw, regen. Van alles door elkaar. Temperatuurverschillen zijn ook erg groot. Overdag met zon 7 graden, maar 's nachts zo maar 10 - 15 graden vorst. En dan is een kacheltje in de tent lekker. Van de week was de brandstof op. Dus in het donker op slippers in de sneeuw de tank verwisselen. En daarna is de slaapzak heerlijk warm hoor!

Afgelopen wwekend naar Pul e Khumri geweest. We moesten wat weg brengen. Heen drie
uur gereden. Ondeveer 190 km. Erg mooi landschap. Door de bergen. Met sneeuw
bedekt ook nog. Maar we hadden droog en zonnig weer. Vandaar dat we snel
waren. Want je weet er is hier geen snelweg. En deze weg wordt hier en daar
onderbroken door grindpaden of obstakels. En diverse controlepunten ook!
En in PEK zitten de nederlanders. Dus een vertrouwde omgeving. Ook een
aantal bekenden ontmoet. Dus naast het werk ook nog wat aangenaam.
Zoals misschien in het nieuws gemeld is de regio van de Nederlanders wat onrustig. Maar dit heeft uitteraard ook te maken met de mogelijke uitzending naar het zuiden. Afgelopen week is er weer een IED ontdekt langs de weg. Maar dit is door de plaatselijke bevolking gemeld aan de politie. Zoals al eerder geschreven is het overgrote deel van de bevolking blij dat er troepen zijn die meehelpen het land op te bouwen.

Oke, tot zover even een teken vanuit Mazar e Sharif.
Groeten en tot ziens, Gillis