maandag 20 maart 2006
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Gillis
20 Maart 2006 | Afghanistan, Kabul
Het is tijd om een update tegeven van mijn aanwezigheid. Zie dat de laaste keer 15 februari is geweest. Dus nu verder.
Het weer wisselt nogal eens, maar nu is het hier inmiddels zomer tot en met. We begeven ons nogal eens in de stad en de omgeving. Gisteren hadden we een lange rit met de auto. Dus 's avonds dik bezweet en helmaal onder het stof. Want Mazar e Sharif ligt in de uitlopers van de Oezbeekse woestijn. En de begroeing die er nog was is door de Russen verwijderd. Want achter de bomen konden mensen zich verschuilen. Dus het landschap is nu nog leger en meer droog dan vroeger. Er wordt wel veel aangeplant, maar dat heeft zijn tijd nodig.
Ondertussen gaat de tijd verder. Inmiddels al over de helft, dus aftellen is begonnen.
Het is wat onrustiger geworden in de noordelijke regio. Al een aantal malen poging to een aanslag op een militair konvooi, of de gouverneur of op een school. Want onderwijs is "uiteraard" de vijand van de terroristen. Deze infiltreren vanuit het zuiden en Pakistan. En ze moeten het hebben van de ongeletterden in de Moskee. Want je ziet in het straatbeeld wel veranderingen hoor. Mensen kleden zich anders (soms westers), vrouwen die zonder burka lopen. En veel vrouwen hebben een burka aan, maar dan al half weggeslagen of nog een beetje voor hun gezzicht. Er wordt veel gebouwd in de stad ook. Dus vooruitgang ja.
Maar gevaar is er nog steeds. Is het niet van terroristen dan wel van criminelen die hun positie zien aangetast door de aanweigheid van ISAF en van het Afghaans Nationale Leger. Dit laatste wordt opgeleid door de Amerikanen. En zij zijn een stabiliserende factor. Zeker de jongeren die in dienst komen. Zij zien hoe het kan zijn. Op hen zal een groot beroep worden gedaan.
Je ziet dat de samenleving nogal ingewikkeld is. Een paar weken geleden nog een bezoek begeleid aan de oudsten van een dorpje dichtbij (Qizilabad) Blijkt dat dit dorp jarenlang leeg was, het was een Sji'itisch dorp. En zij hebben bijzonder te lijden gehad onder de Taliban. Veel vermoord. Nu komen ze langzaam terug. Proberen met kleine projecten (waterput, elektriciteit) het leven te verbeteren. Ook kunnen sommigen werk krijgen op het nieuw te bouwen hoofdkwartier hier bij het vliegveld. En in retour ontvangen we (ISAF) een veilig gebied in de buurt. Want zo werkt dat wel hier.
Het nieuwe Zweedse PRT (Provinciaal Reconstructie Team) heeft het ook zo gedaan, als goede nieuwe buren. Tijdens de bouw van de basis in de stad onmiddellijk begonnen met patrouillles in de buurt. Gesprekken aanknopen met de bewoners. En het belangrijkste de Mullahs uitnodigen. Vragen wat ze kunnen doen voor de buurt. En in retour wordt later melding gemaakt wanneer er personen in de buurt zijn die er niet thuishoren. Want in Afghanistan is er eerst de familie, dan de clan, de buurt en opas veel later de stad en het land.
Wij merken dus ook dat er tussen de wijken verschillen bestaan. In sommige buurten uitbundig zwaaien, in andere een voorzichtige blik of een knikje.
Op 21 maart is het Afghaans nieuwjaar. Komen er een miljoen mensen naar MeS. Want hier staat de Blauwe Moskee. Een bijzonder heiligdom. Dit is een (1) van de drie begraafplaatssen van Ali. Hij was de neef en later ook de schoonzoon van Mohammed, de profeet. Na zijn dood bestond de angst dat de vijanden van Ali zijn lichaam zouden stelen, zodat zijn graf een bedevaartsoord zou worden. Daarom zijn er drie plaatsen waar hij begraven is. Hier in Mazar i Sharif, in Herat (west Afghanistan) en Cairo. Voor de moslim is elk van deze plaats even belangrijk en gelooft men dat hij daar is begraven. De Blauwe Moskee in Mazar i Sharif is nu ook een bedvaartsoord. Het mag een vervanging zijn (indien niet anders kan) voor de bedevaart naar Mekka welke voor iedere Moslim een verplichting is. Er worden bijzondere ervaringen gemeld bij het bezoek aan de Moskee. Genezen van ziekten en dergelijke. Een vergelijking met Lourdes mag gemaakt worden.
De Moskee is zowel voor Sji'ieten als Soenieten belangrijk. Ondanks dat ALi de Si'ieten uiteindelijk als volgelingen heeft gekregen. (Denk alleen al aan de "oorlog" tussen de groepen in Irak). Maar Ali is en blijft een (1) van de profeten van de Islam.
Maar op 21 maart is het bijzonder om hier te zijn en kunnen wonderen geschieden. Het verhaal gaat dat president Karzai de nationale vlag komt hijsen op deze Nieuwjaarsdag. We zullen zien.
Het Afghaanse leger heeft de stad onder controle. Veel checkpoints en alle bezoekers, vooral met de bus, moeten buiten de stad parkeren. Wij zijn door omstandigheden buiten de stad ergens anders in Afghanistan en kunnen niet terug. Zullen moeten wachten tot waarschijnlijk 23 maart.
Wat erg jammer is, wij mogen niet bij de Moskee komen. Alleen op afstand gezien.
U ziet dat het leven soms eenvoudig is, maar ook is het nogal eens ingewikkeld of zelfs gevaarlijk. Maar wij bewegen ons nog steeds door de stad. Hebben regelmatig sfspraken met organisties of mensen. Wij rijden in burgerauto's, sinds kort wel gemerkt met ISAF. Maar onze ritten zijn altijd onverwacht (niet gepland) en vallen niet zo op. Want er is geen militair vooertuig bij ons. Maar wel onze eigen wapens. Met de ene hand vriendelijk zwaaien, maar de andere hand aan het pistool. Want voorbereid moet je zijn. Als voorbeeld:
Een paar wekek geleden is in Kunduz een aanslag gepleegd op een konvooi met een fiets (Was een jongen van 13 jaar). Burgerslachtoffers en een licht gewonde duitse militair. Verwacht je dit? Nee dus, maar wees dus altijd bedacht: de Britten zeggen altijd: Always be aware of the absence of the normal and the presence of the abnormal. (is het straatbeeld als altijd, of mist er iets wat er altijd is en voel je dat er wat aan de hand is)
Eergisteren kwam een jongen op een fiets recht op de auto van mijn collega af fietsen. Even dreigen en weg was deze. Het bleek dus een kwajongen te zijn, maar je weet nooit!
Mijn tijd telt al behoorlijk door hier. Inmiddels al half maart geweest, dus al ruim over de helft. En zoals het gaat tijdens zo een lange periode rijgen de dagen zich aaneen. Zonder er erg in te hebben is mijn uitzending denk ik opeens voorbij.
Het is een heel verhaal geworden, maar geeft weer eens een ander beeld van de wereld hier.
Tot een volgende keer maar weer.
Het weer wisselt nogal eens, maar nu is het hier inmiddels zomer tot en met. We begeven ons nogal eens in de stad en de omgeving. Gisteren hadden we een lange rit met de auto. Dus 's avonds dik bezweet en helmaal onder het stof. Want Mazar e Sharif ligt in de uitlopers van de Oezbeekse woestijn. En de begroeing die er nog was is door de Russen verwijderd. Want achter de bomen konden mensen zich verschuilen. Dus het landschap is nu nog leger en meer droog dan vroeger. Er wordt wel veel aangeplant, maar dat heeft zijn tijd nodig.
Ondertussen gaat de tijd verder. Inmiddels al over de helft, dus aftellen is begonnen.
Het is wat onrustiger geworden in de noordelijke regio. Al een aantal malen poging to een aanslag op een militair konvooi, of de gouverneur of op een school. Want onderwijs is "uiteraard" de vijand van de terroristen. Deze infiltreren vanuit het zuiden en Pakistan. En ze moeten het hebben van de ongeletterden in de Moskee. Want je ziet in het straatbeeld wel veranderingen hoor. Mensen kleden zich anders (soms westers), vrouwen die zonder burka lopen. En veel vrouwen hebben een burka aan, maar dan al half weggeslagen of nog een beetje voor hun gezzicht. Er wordt veel gebouwd in de stad ook. Dus vooruitgang ja.
Maar gevaar is er nog steeds. Is het niet van terroristen dan wel van criminelen die hun positie zien aangetast door de aanweigheid van ISAF en van het Afghaans Nationale Leger. Dit laatste wordt opgeleid door de Amerikanen. En zij zijn een stabiliserende factor. Zeker de jongeren die in dienst komen. Zij zien hoe het kan zijn. Op hen zal een groot beroep worden gedaan.
Je ziet dat de samenleving nogal ingewikkeld is. Een paar weken geleden nog een bezoek begeleid aan de oudsten van een dorpje dichtbij (Qizilabad) Blijkt dat dit dorp jarenlang leeg was, het was een Sji'itisch dorp. En zij hebben bijzonder te lijden gehad onder de Taliban. Veel vermoord. Nu komen ze langzaam terug. Proberen met kleine projecten (waterput, elektriciteit) het leven te verbeteren. Ook kunnen sommigen werk krijgen op het nieuw te bouwen hoofdkwartier hier bij het vliegveld. En in retour ontvangen we (ISAF) een veilig gebied in de buurt. Want zo werkt dat wel hier.
Het nieuwe Zweedse PRT (Provinciaal Reconstructie Team) heeft het ook zo gedaan, als goede nieuwe buren. Tijdens de bouw van de basis in de stad onmiddellijk begonnen met patrouillles in de buurt. Gesprekken aanknopen met de bewoners. En het belangrijkste de Mullahs uitnodigen. Vragen wat ze kunnen doen voor de buurt. En in retour wordt later melding gemaakt wanneer er personen in de buurt zijn die er niet thuishoren. Want in Afghanistan is er eerst de familie, dan de clan, de buurt en opas veel later de stad en het land.
Wij merken dus ook dat er tussen de wijken verschillen bestaan. In sommige buurten uitbundig zwaaien, in andere een voorzichtige blik of een knikje.
Op 21 maart is het Afghaans nieuwjaar. Komen er een miljoen mensen naar MeS. Want hier staat de Blauwe Moskee. Een bijzonder heiligdom. Dit is een (1) van de drie begraafplaatssen van Ali. Hij was de neef en later ook de schoonzoon van Mohammed, de profeet. Na zijn dood bestond de angst dat de vijanden van Ali zijn lichaam zouden stelen, zodat zijn graf een bedevaartsoord zou worden. Daarom zijn er drie plaatsen waar hij begraven is. Hier in Mazar i Sharif, in Herat (west Afghanistan) en Cairo. Voor de moslim is elk van deze plaats even belangrijk en gelooft men dat hij daar is begraven. De Blauwe Moskee in Mazar i Sharif is nu ook een bedvaartsoord. Het mag een vervanging zijn (indien niet anders kan) voor de bedevaart naar Mekka welke voor iedere Moslim een verplichting is. Er worden bijzondere ervaringen gemeld bij het bezoek aan de Moskee. Genezen van ziekten en dergelijke. Een vergelijking met Lourdes mag gemaakt worden.
De Moskee is zowel voor Sji'ieten als Soenieten belangrijk. Ondanks dat ALi de Si'ieten uiteindelijk als volgelingen heeft gekregen. (Denk alleen al aan de "oorlog" tussen de groepen in Irak). Maar Ali is en blijft een (1) van de profeten van de Islam.
Maar op 21 maart is het bijzonder om hier te zijn en kunnen wonderen geschieden. Het verhaal gaat dat president Karzai de nationale vlag komt hijsen op deze Nieuwjaarsdag. We zullen zien.
Het Afghaanse leger heeft de stad onder controle. Veel checkpoints en alle bezoekers, vooral met de bus, moeten buiten de stad parkeren. Wij zijn door omstandigheden buiten de stad ergens anders in Afghanistan en kunnen niet terug. Zullen moeten wachten tot waarschijnlijk 23 maart.
Wat erg jammer is, wij mogen niet bij de Moskee komen. Alleen op afstand gezien.
U ziet dat het leven soms eenvoudig is, maar ook is het nogal eens ingewikkeld of zelfs gevaarlijk. Maar wij bewegen ons nog steeds door de stad. Hebben regelmatig sfspraken met organisties of mensen. Wij rijden in burgerauto's, sinds kort wel gemerkt met ISAF. Maar onze ritten zijn altijd onverwacht (niet gepland) en vallen niet zo op. Want er is geen militair vooertuig bij ons. Maar wel onze eigen wapens. Met de ene hand vriendelijk zwaaien, maar de andere hand aan het pistool. Want voorbereid moet je zijn. Als voorbeeld:
Een paar wekek geleden is in Kunduz een aanslag gepleegd op een konvooi met een fiets (Was een jongen van 13 jaar). Burgerslachtoffers en een licht gewonde duitse militair. Verwacht je dit? Nee dus, maar wees dus altijd bedacht: de Britten zeggen altijd: Always be aware of the absence of the normal and the presence of the abnormal. (is het straatbeeld als altijd, of mist er iets wat er altijd is en voel je dat er wat aan de hand is)
Eergisteren kwam een jongen op een fiets recht op de auto van mijn collega af fietsen. Even dreigen en weg was deze. Het bleek dus een kwajongen te zijn, maar je weet nooit!
Mijn tijd telt al behoorlijk door hier. Inmiddels al half maart geweest, dus al ruim over de helft. En zoals het gaat tijdens zo een lange periode rijgen de dagen zich aaneen. Zonder er erg in te hebben is mijn uitzending denk ik opeens voorbij.
Het is een heel verhaal geworden, maar geeft weer eens een ander beeld van de wereld hier.
Tot een volgende keer maar weer.
-
20 Maart 2006 - 12:39
Frans En Nel/Curaçao:
Hoi Gillis, fijn om weer wat van je te horen. Ook je verslag was weer erg boeiend. Het voordeel van de computer. Toen we in Cambodja zaten moest alles per brief en wat onze ploeg(3man) instuurde werd niet geplaatst in het z.g.thuisfrondmagazine. Wanneer zit je tijd er nu precies op? Pas goed op je zelf en vertrouw niemand. Jurken en spleetogen zijn met het zelfde sop overgoten!!
Knuf van Frans en Nel. -
20 Maart 2006 - 15:23
Lia Wijs:
Hallo gillis.
Fijn om weer iets van je te horen,en nog wel een heel groot verslag erg intresant.
Ik heb een kennis van mij ook op de maillinglijst gezet,deze jongen heeft ook bij de marine gezeten,en het leek hem heel intresant toen ik hem vertelde over jou.
Je hebt in ieder geval beter weer als wij hebben.
Beste gillis hou je goed en heel veel lieve groetjes van jos en lia wijs -
20 Maart 2006 - 20:17
Baukje En Flip:
Dag Gillis,
Leuk weer eens iets te horen. Wij lezen het boek "De boekhandelaar van Kaboel",en leven ook zo met je mee!! Groetjes -
20 Maart 2006 - 20:39
Jouke:
Hallo Gillis,
Zo te horen gaat het goed met je daar in MeS. Ik zie heel veel parallellen mijn tijd in Irak vorig jaar. Je moet echt het vertrouwen en de support van de mullahs krijgen in de Islamitische cultuur, anders kun je resultaten wel vergeten.
In ons eigen uitzendgebied op het MB maken we langzaam vorderingen en proberen we de mensen bij elkaar te houden. Met de constante vraag naar uitzendelingen valt dat nog niet mee.
Gillis, hou alles heel en koel daar in Afghanistan, en hartelijke groeten uit Den Helder!
Jouke -
20 Maart 2006 - 20:53
Jannie En Klaas:
Hallo Gillis. Fijn weer wat van je te horen. Het is inderdaad nu een kwestie van aftellen geworden. We wensen je veel succes. Pas goed op je zelf. Groetjes Jannie en Klaas Almere. -
20 Maart 2006 - 21:11
Harry:
Hallo Gillis,
Interessant en leerzaam de wijze waarop je jullie werk beschrijft. Ik kan je zeggen in Den Helder is het stuk rustiger (!); de enige strijd is de adminstratieve m.b.t. schip in onderhoud...geintje...De VS gaat volgens planning (en dat blijft zo!!!) en we zijn ons zo'n beetje aan het gereed maken voor de scholenperiode. Doe voorzichtig aan daar en ben benieuwd naar je volgende verslag. Mvg, Harry
p.s. zit momenteel in HWD opl. op TOKM (samen met Belg, hebben bijna 1 op 1 les....) -
20 Maart 2006 - 22:03
Corry En Harm:
Beste Gillis,
Hartelijk dank voor je beschrijving van de actualiteit.
Je laat ons allen meebeleven!
Fijn te horen dat het goed met je gaat!
We drukken je verslag af, bestemd voor je ma Corrie.
Beste Gillis,
Hou je taai, we leven met je mee!
Hartelijke groeten van de Bothastraat 46 in Armeloo. -
20 Maart 2006 - 22:27
Tanja:
Lieve Gillis, Was blij weer een bericht van je te lezen. Heb in een grijs verleden rond gezworven in zowel MeS als Kunduz. Zal veel veranderd zijn. Kun je af en toe foto's maken of is dat "te link"?
Weet dat ik aan je denk en uiteraard ook aan Louis. Heb het goed met degenen met wie je samenwerkt, neem geen risico's en pas goed op jezelf.
Dikke knuf van Tanja -
21 Maart 2006 - 16:37
Paul Mieke:
groetjes en bedankt voor je felicitatie tot gauw groetjes uit amsterdam p/m -
22 Maart 2006 - 09:03
Titia:
Lieve Gillis,fijn om wat te horen van je.Alles goed hier geniet volop van onze huis je zal het wel mooi vinden.Rita gevallen op school gebroken bovenarm maar dat gaat weer goed ze zwaait alweer alle kanten op geneest snel
Maandag in zwolle geweest hoef niet terug tekomen.gelukkig zit je al op de helft,want we missen je wel,dikke kus van mij en de kinderen we denken aan je tot horens liefs van je zusje xxx -
22 Maart 2006 - 15:34
Rene En Michel:
Hallo Gillis
Eindelijk hebben wij dan het juist adres van de site en kunnen we deze eens goed gaan bekijken.
Groetjes van ons en kusjes van de meisjes uit de tabakssalon. -
23 Maart 2006 - 10:22
Betsie:
Eindelijk iets van je vriendin zonder computer.
Ik vraag iedere dag naar je.
Alles is gelukkig goed met je.
Ik ben al aan het aftellen met louis.
Dikke kus ik ga gauw terug naar de winkel en Mieke.
Tot snel XXXXXX -
23 Maart 2006 - 11:01
Peet&nel:
hoi gillis ook wij hebben jou verslag gelezen en hebben begrepen dat het niet zonder gevaar is zul je wel goed op je zelf en de anderen passen want jullie moeten wel heelhuids
terug komen hoor goed dat je op de helft zit voor ons gaat het hard maar voor jou en louis duurt het eigen lijk veel te lang maar dat maakt het weer zien wel weer spannent toch? nou gillis ik weer sluiten ik laat wel weer van ons horen heel veel liefs en een dikke kus van mij groetjes peet en nel kijk uit aub -
25 Maart 2006 - 20:16
Ans En Peer - Bali:
Beste Gillis,
Afgelopen nacht zijn we over je heen gevlogen. Jouw niet gezien. Lag zeker in dekking?
We zijn blij weer heelhuids thuis te zijn. We hebben het heel vaak over jullie gehad. Leuke herinneringen. Heel vaak contact met je partner gehad; SMS.
Je verslag is erg interessant we zijn benieuwd naar je persoonlijke verhalen zodra je weer thuis bent.
Heb je onze briefkaart gekregen?
Veel groeten van Ans & Peer -
26 Maart 2006 - 10:15
Bep Romijn:
hoi Gillis leuk weer wat te horen Lia en ik hadden het al over je dat het lang duurde
maar gelukkig gaat alles goed En de tijd draai door wanneer ben je terug?
Veel sterkte he Gr Bep -
27 Maart 2006 - 19:49
Julia:
Dag Gillis,
Goed om te lezen hoe het je vergaat. Nuttig werk, zo te horen. Het vergt veel inschattingsvermogen. Het lijkt me wel zwaar om voortdurend op je hoede te moeten zijn.
Hier staan de kranten vol van de Afghaan, die zich tot het christendom heeft bekeerd en nu in Afghanistan ter dood dreigt te worden veroordeeld, en zo niet, dan toch vogelvrij is. Hoor je daar wat van?
Gisteren hebben we in de Muiderkerk bij de gebeden je naam genomed. We vergeten je niet.
Pas goed op.
Tot het volgende bericht.
Groeten, Julia -
31 Maart 2006 - 11:18
Lothar:
Hi Gillis
everything ok in MES?
Looking forward to your next report on that site.
Have the new drivers arrived?
greetings also to ANSO and the UNAMA-guys.
Take care
Lothar, former team member of LNO NW -
08 April 2006 - 05:19
Dick & Elly:
Hi Gillis,
Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van Louis!
We hebben weer met veel belangstelling jouw bericht gelezen.
Voorzichtig aan en tot spoedig ziens.
Heel veel liefs,
Dick & Elly. -
16 April 2006 - 09:29
Petra:
Hallo lieve gillis,
sorry dat ik even niets heg laten lezen. maar hier weer een berichtje, we denken in elk geval veel aan je zeker als het nieuws weer wat te melden heeft, we worden ook goed op de hoogte gehouden door louis, ik hoop dat het wat beter met je gaat en dat je weer wat opgeknapt bent, verder telen wij de dagen af tot dat je weer terug komt. liefs Ron en Petra -
25 April 2006 - 19:43
Leo En Cees:
Dag Gillis (en Louis, want die leest natuurlijk mee, terecht overigens). Ik schrijf deze reactie onder het bericht van 20 maart maar ik heb ondertussen je bericht van 19 april al gelezen. Dat was even schrikken, dat je ziek bent geworden. Dat is een flinke bacterie geweest: ruim 110 militairen ziek. gelukkig ben je al weer ogeknapt. Zoals je zegt: het aftellen is alweer begonnen. Wij zullen blij en opgelucht als je weer bij ons in de Muiderkerk bent. Wij bidden voor je! Cees en ik zijn ondertussen weer definitief in Nederland terug! Hierbij stuur ik je mijn prive E-mail adres, zodat je dat voortaan kunt gebruiken voor je berichten: leohagedoorn@yahoo.com
Gillis, pas goed op jezelf, groeten van ons voor jou en Louis!
Leo en Cees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
